Once you go black, you never come back
Door: Stefanie
Blijf op de hoogte en volg Stefanie
01 Mei 2012 | Zuid-Afrika, Franschhoek
Eindelijk een berichtje vanaf 10.000 km afstand. Na een reis van 24 uur waarvan de eerste helft erg voorspoedig liep. Mede dankzij het interactieve tv-scherm en vooral dankzij mijn Ipad. Dankjewel papa en mama. En Rick heeft ervoor gezorgd dat Gustavo Lima mijn mascotte is voor de aankomende zes weken. Oja Jos, heb ontdekt dat jouw drinkhouding een prima slaaphouding is.
Eenmaal aangekomen in het niemandsland van Dubaï had ik al meteen aanspraak van een overjarige, te hip geklede man. Strak in pak met felgekleurde Nike AirMax eronder. Complimenten over mijn Tommy Hilfigers. 'Bedankt, die van u staan ook prachtig.' Aangezien het vliegveld van Dubaï een 24/7 attractie is heb ik m'n ogen uitgekeken naar de hoeveelheid winkeltjes. Verder lekker sushi gegeten en gretig op zoek gegaan naar een sterk genoeg WiFi signaal om even met het thuisfront te kletsen. Zie de foto's van een asociale hoeveelheid elektronische apparatuur in mijn handen. Maar uiteindelijk toch even een teken van leven kunnen geven. Inmiddels waren de vier uur wachten voorbij en was het om 03.05 uur tijd om te boarden. Alle andere gates passerend bijzonder veel hoopjes slapende Aziaten en gewaden zien liggen. Om 04.00 uur begon de 10 uur durende ellende. Gelukkig heb ik door alle turbulentie heen geslapen. Maar omdat ik een lopende melatonine pil ben had ik wel m'n ontbijt gemist. En de pittige kip met nasi als lunch leek me toch niet erg handig op een nuchtere maag. Tegen 11.00 uur was de Kaap al duidelijk in zicht vanuit mijn raampje. Toen werd het allemaal wel heel erg spannend. Eindelijk op Afrikaanse bodem m'n eerste stempel in m'n paspoort gescoord. Vervolgens een 27 kilo wegende hutkoffer van de band gesjord en het rijdende koekblik (witte Kia Picanto) opgehaald. Het avontuur was begonnen. De enorme bergen in het landschap, inclusief al het blauwe dat heel blauw is en het groene dat heel groen is, maken het tropische plaatje compleet. Afgezien van alle krottenwijken en langs de snelweg lopende donkere mensen die je passeert richting Franschhoek. De kloof tussen arm en rijk is erg groot maar het leeft praktisch naast elkaar. Onderweg even gestopt bij Delaire Graff. Een kapitaal landgoed waarvan de bouw 20 miljoen zou hebben gekost. Het heeft iets weg van het Four Seasons resort in Egypte.
Rond de klok van twee zo gaar als wat eindelijk arrivée bij Cape Chamonix. Daar waar het de aankomende 6 weken moet gaan gebeuren. Mijn honger snel gestild met een plankje 'charcuterie' en een klein slokje Chamonix Sauvignon Blanc. Zit toch nog altijd aan de antibiotica. Maar een goede aankomst moest gevierd worden in de Tasting Room. Waarschijnlijk de plek waar ik ook nog wat arbeid ga verrichten de komende tijd. Maar daar maak ik me weinig zorgen over gezien de enorm vriendelijke mensen die hier rondlopen. Nederlanders kunnen een voorbeeld nemen aan de gastvrijheid en vriendelijkheid van de lokale bevolking hier.
Een beetje opgeknapt door de lekkernijen in de Tasting Room richting cottage 'Cabernet'. Toen sloeg de vermoeidheid toe en alle indrukken kwamen samen in een neerslachtige bui. Ik ben snel op bed gaan liggen om een hazenslaapje te doen in de hoop dat ik me wat beter zou voelen voor het diner bij Margot Janse in The Common Room. Beste vrouwelijke chefkok van Zuid-Afrika. Het middagdutje was toch niet voldoende om m'n zinnen te verzetten en even door de zure appel heen te bijten. Maar de rest van de avond draaide dat wonderbaarlijk bij. Mede door de comfortabele omgeving, lekkere hapjes, praatje met Margot en de aanwezigheid van internet om even te kunnen kletsen met op dat moment erg belangrijke mensen voor mij. Het zwaarste moment is voorbij geloof ik.
Eenmaal aangekomen in het niemandsland van Dubaï had ik al meteen aanspraak van een overjarige, te hip geklede man. Strak in pak met felgekleurde Nike AirMax eronder. Complimenten over mijn Tommy Hilfigers. 'Bedankt, die van u staan ook prachtig.' Aangezien het vliegveld van Dubaï een 24/7 attractie is heb ik m'n ogen uitgekeken naar de hoeveelheid winkeltjes. Verder lekker sushi gegeten en gretig op zoek gegaan naar een sterk genoeg WiFi signaal om even met het thuisfront te kletsen. Zie de foto's van een asociale hoeveelheid elektronische apparatuur in mijn handen. Maar uiteindelijk toch even een teken van leven kunnen geven. Inmiddels waren de vier uur wachten voorbij en was het om 03.05 uur tijd om te boarden. Alle andere gates passerend bijzonder veel hoopjes slapende Aziaten en gewaden zien liggen. Om 04.00 uur begon de 10 uur durende ellende. Gelukkig heb ik door alle turbulentie heen geslapen. Maar omdat ik een lopende melatonine pil ben had ik wel m'n ontbijt gemist. En de pittige kip met nasi als lunch leek me toch niet erg handig op een nuchtere maag. Tegen 11.00 uur was de Kaap al duidelijk in zicht vanuit mijn raampje. Toen werd het allemaal wel heel erg spannend. Eindelijk op Afrikaanse bodem m'n eerste stempel in m'n paspoort gescoord. Vervolgens een 27 kilo wegende hutkoffer van de band gesjord en het rijdende koekblik (witte Kia Picanto) opgehaald. Het avontuur was begonnen. De enorme bergen in het landschap, inclusief al het blauwe dat heel blauw is en het groene dat heel groen is, maken het tropische plaatje compleet. Afgezien van alle krottenwijken en langs de snelweg lopende donkere mensen die je passeert richting Franschhoek. De kloof tussen arm en rijk is erg groot maar het leeft praktisch naast elkaar. Onderweg even gestopt bij Delaire Graff. Een kapitaal landgoed waarvan de bouw 20 miljoen zou hebben gekost. Het heeft iets weg van het Four Seasons resort in Egypte.
Rond de klok van twee zo gaar als wat eindelijk arrivée bij Cape Chamonix. Daar waar het de aankomende 6 weken moet gaan gebeuren. Mijn honger snel gestild met een plankje 'charcuterie' en een klein slokje Chamonix Sauvignon Blanc. Zit toch nog altijd aan de antibiotica. Maar een goede aankomst moest gevierd worden in de Tasting Room. Waarschijnlijk de plek waar ik ook nog wat arbeid ga verrichten de komende tijd. Maar daar maak ik me weinig zorgen over gezien de enorm vriendelijke mensen die hier rondlopen. Nederlanders kunnen een voorbeeld nemen aan de gastvrijheid en vriendelijkheid van de lokale bevolking hier.
Een beetje opgeknapt door de lekkernijen in de Tasting Room richting cottage 'Cabernet'. Toen sloeg de vermoeidheid toe en alle indrukken kwamen samen in een neerslachtige bui. Ik ben snel op bed gaan liggen om een hazenslaapje te doen in de hoop dat ik me wat beter zou voelen voor het diner bij Margot Janse in The Common Room. Beste vrouwelijke chefkok van Zuid-Afrika. Het middagdutje was toch niet voldoende om m'n zinnen te verzetten en even door de zure appel heen te bijten. Maar de rest van de avond draaide dat wonderbaarlijk bij. Mede door de comfortabele omgeving, lekkere hapjes, praatje met Margot en de aanwezigheid van internet om even te kunnen kletsen met op dat moment erg belangrijke mensen voor mij. Het zwaarste moment is voorbij geloof ik.
-
02 Mei 2012 - 10:21
Frans Gielis -diana.:
blij dat alles goed is verlopen. hou je haaks.never come back? toch zeker wel. werk ze.xxx -
02 Mei 2012 - 15:27
Marjan Horvers:
stoer! ik zou willen dat ik de kans had, super ervaring! geniet er van ! -
02 Mei 2012 - 21:47
Fons:
En hier regent het weer eens dus ...... genieten daar ;-) -
02 Mei 2012 - 22:15
Mama :
He Steef , als je zo blijft schrijven dan ...zorg ik dat het straks een mooi boek wordt !!
Maak er een mooi avontuur van!!
LY xxx -
02 Mei 2012 - 22:35
Antonius:
kind mooi verhaal, lieve kaart geloof dat ik je mis en ben jaloers op de wijnen daar en omgeving, onder tussen zit je moeder te lachen en gelooft in het sterk team waar je over sprak, ik ga er nog eens goed over nadenken, tevens hoop ik je moeder nog zover te krijgen om je even te bezoeken daar want waarschijnlijk heb je de nieuwsgierigheid naar andere culturen en mensen van mij, groet en maak er een mooie tijd van spreken elkaar X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
