Groots uitzicht achter een klein hekje
Door: Stefanie
Blijf op de hoogte en volg Stefanie
07 Mei 2012 | Zuid-Afrika, Franschhoek
La Petite Ferme. Hoe simpel het lijkt vanaf de weg, des te mooier en bijzonder is het achter de poorten van dit tamelijk kleine wijnhuis. Alsof je in een filmdecor stapt, een opgetrokken doek met bergen, huisjes en wijngaarden. Het uitzicht is kippenvelverwekkend en lijkt bijna onmogelijk. Save the best for last. Hoewel we nog wat meer mooie stekjes in het verschiet hebben was dit tot nu toe, samen met Creation toch echt genieten op het hoogste niveau.
Je krijgt wat je verdient zeggen ze. Waar ik dit aan te danken heb weet ik niet maar weet wel dat ik me vanmiddag wederom besefte dat ik dit nooit meer ga vergeten. Ook al raak je snel gewend aan de schoonheid van dit landschap. Als ik over vijf weken de wijngaarden weer mag inruilen voor maïsvelden en mezelf weer mag laten inspireren door koeien en polders dan verlang ik hoogstwaarschijnlijk terug naar deze tijd. Dus genieten van ieder moment. En dat heb ik gedaan.
Na de klok rond te hebben geslapen tot 12 uur mochten we bij la Petite Ferme eerst, zowel uit de fermentatietanks als uit de vaten, proeven wat de oogst van dit jaar voor moois heeft gebracht. En daar is Mark Dendy Young maar al te enthousiast over. Of dat komt door werkelijke trots of door aangeboren ADHD-erig gedrag laat ik even in het midden. Dat laatste had in ieder geval tot gevolg dat we de wijn uit onzer mondholtes rechtstreeks op de keldergrond mochten lozen. Wat ik natuurlijk weer erg kon waarderen. Alles wat thuis niet mag is leuk.
Vervolgens de lunch met wederom heerlijke versnaperingen. Ik noem: gebakken zalmmoten, kippenlever, 14 uur gestoofd lam en buikspek met bloedworst. Het laatste avondmaal van Jezus Christus was er niks bij. En vervolgens buiten in het gras m'n zonden overdacht. Guus Meeuwis zou zeggen: 'Ik heb genoten..'
Voor de klok van vijf nog naar Boekenhoutskloof gereden. Maar m'n hormoontje Jean was er niet. Schade Deutschland. Dan maar richting de lokale grootgrutter. M'n chocopops waren bijna 'out of stock'. Ook maar een aantal beschikbare Elstars en Goudrenetten ingeslagen à 1 euro de kilo. (Bijna) gratis is goed. Uiteraard zelf weer geen poot uitgestoken bij het wegen ervan. Daar zijn namelijk weegnegers voor. Net zoals inpaknegers bij de kassa. Af en toe vraag je je af waar de grens ligt als het gaat om banen creëren.
Inmiddels weer aanbeland in onze tweede huiskamer. Alleen ligt de internetverbinding eruit. Meteen compleet onthand. Hopelijk gaat de boel zometeen weer draaien.
Je krijgt wat je verdient zeggen ze. Waar ik dit aan te danken heb weet ik niet maar weet wel dat ik me vanmiddag wederom besefte dat ik dit nooit meer ga vergeten. Ook al raak je snel gewend aan de schoonheid van dit landschap. Als ik over vijf weken de wijngaarden weer mag inruilen voor maïsvelden en mezelf weer mag laten inspireren door koeien en polders dan verlang ik hoogstwaarschijnlijk terug naar deze tijd. Dus genieten van ieder moment. En dat heb ik gedaan.
Na de klok rond te hebben geslapen tot 12 uur mochten we bij la Petite Ferme eerst, zowel uit de fermentatietanks als uit de vaten, proeven wat de oogst van dit jaar voor moois heeft gebracht. En daar is Mark Dendy Young maar al te enthousiast over. Of dat komt door werkelijke trots of door aangeboren ADHD-erig gedrag laat ik even in het midden. Dat laatste had in ieder geval tot gevolg dat we de wijn uit onzer mondholtes rechtstreeks op de keldergrond mochten lozen. Wat ik natuurlijk weer erg kon waarderen. Alles wat thuis niet mag is leuk.
Vervolgens de lunch met wederom heerlijke versnaperingen. Ik noem: gebakken zalmmoten, kippenlever, 14 uur gestoofd lam en buikspek met bloedworst. Het laatste avondmaal van Jezus Christus was er niks bij. En vervolgens buiten in het gras m'n zonden overdacht. Guus Meeuwis zou zeggen: 'Ik heb genoten..'
Voor de klok van vijf nog naar Boekenhoutskloof gereden. Maar m'n hormoontje Jean was er niet. Schade Deutschland. Dan maar richting de lokale grootgrutter. M'n chocopops waren bijna 'out of stock'. Ook maar een aantal beschikbare Elstars en Goudrenetten ingeslagen à 1 euro de kilo. (Bijna) gratis is goed. Uiteraard zelf weer geen poot uitgestoken bij het wegen ervan. Daar zijn namelijk weegnegers voor. Net zoals inpaknegers bij de kassa. Af en toe vraag je je af waar de grens ligt als het gaat om banen creëren.
Inmiddels weer aanbeland in onze tweede huiskamer. Alleen ligt de internetverbinding eruit. Meteen compleet onthand. Hopelijk gaat de boel zometeen weer draaien.
-
08 Mei 2012 - 12:11
Bert Van Den Berk:
Ik ik dit alles zo lees komt er een klein alcoholistje terug......Have fun, tot weerziens bij Cafe Koosje ! -
08 Mei 2012 - 12:25
Peet:
Jij wat ben jij aant genieten! Leuke reisverslagen trouwens! Enne....wordt niet al te lui van al die " doe negers"
Geniet ervan meid! -
08 Mei 2012 - 14:18
Mama :
Hey schatje, zullen we maar ervan uitgaan dat dit de stilteis voor de storm!
Na dit avontuur met alle geneugtes eromheen ben je klaar voor de komende 7 jaar studie geneeskunde hoop ik!! -
08 Mei 2012 - 16:52
Jolanda:
Lijkt me echt helemaal super daaro! Volg je verslagen, dus ben er een beetje bij. Geniet ervan en leer ervan!!! Groetjes Jolanda (mama weet wel wie) -
08 Mei 2012 - 19:28
Patricia Van Oirscho:
Ziet er goed uit op de foto's!
-
08 Mei 2012 - 21:03
Fons:
Is het nog koud daar? Vraag maar aan de weerneger ......
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
