'Reizen maakt je als mens rijker..

..het leert je relativeren, jezelf aanpassen en je wordt er flexibeler door.' Een wijze uitspraak uit een krantenartikel dat mama mij gisteren stuurde. En het is een waarheid als een koe. Als je zo nu en dan geen warm water hebt, een trui aan moet doen in plaats van de verwarming aanzetten, moet koken zonder afzuigkap waardoor de hele hut blauw ziet en de geur van gebakken aardappels na twee dagen nog steeds in de gordijnen hangt dan kun je niks anders dan jezelf aanpassen. En tot overmaat van ramp blijven de tosti's in het ijzer hangen en dat resulteert in nog meer rookvorming. En nee, ik heb het zeker niet slecht maar de gebruikelijke luxe van thuis ontbreekt hier zeker. Hoewel, de simpele manier van leven heeft zeker ook z'n charmes. Voor 4 weken..
Na inmiddels vier werkdagen heb ik om precies te zijn 11 gasten mogen voorzien van onze Sauvignon Blanc Reserve 2010, Chardonnay Reserve 2010 en Pinot Noir Reserve 2010. De rest van de tijd heb ik doorgebracht voor de openhaard of achter de computer met de shorties van GTST. Het is winter hier en dus heel erg rustig maar zo makkelijk heb ik m'n geld nog nooit verdiend. Hoewel het meer lijkt op vrijwilligerswerk met de 80 cent per uur die ik verdien. Het schijnt normaal te zijn, want m'n 2 jaar oudere collega krijgt nog geen 2 rand (20 cent) meer dan ik. Maar laat ik het maar even wegstrepen tegen het onderdak dat ik hier krijg. En niet te vergeten de nachtelijke escortbegeleiding naar mijn huis door securit-Eddie. Ik begeef me namelijk iedere avond naar de security gate om gebruik te maken van de WiFi-faciliteiten en om de beveiligingsnegers aan te melden op Facebook. Met als gevolg dat ik word overladen met Facebook berichtjes. Ook al weten ze dat ik iedere avond langskom. Na het kijken van het Afrikaanse nieuws (om m'n Afrikaans bij te spijkeren, want interessant is het niet) en vervolgens een bizar slechte soap. In het weekend is er wel Idols en The Voice. Iets met meer inhoud heb ik nog niet voorbij zien komen. Niet dat ik dat erg vind want in Nederland kijk ik ook alleen maar commerciële zenders.
De reden dat het nu een week geleden is dat ik schrijf is dus omdat m'n dagen er nu allemaal hetzelfde uitzien en ik niet heel veel noemenswaardige dingen meemaak. Hoewel ik dit weekend wel door chef David en z'n vriend Patt uit de US ben meegenomen naar de ouwe lullenkroeg van Franschhoek. Griekse eigenaar Peter heeft een onuitspreekbare achternaam waar het woord 'takis' deel van uitmaakt. Dus zodoende draagt de kroeg de naam Taki's. Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan.
Aanvankelijk vroeg ik David om een lift naar de Pick & Pay omdat het dreigde te gaan regenen maar vervolgens zat ik onder het genot van een pizza te kletsen met ene 60-jarige Britse Mark. Die ooit voor Chamonix had gewerkt en nog steeds in de wijnbranche zit. Dus kon ik lekker opscheppen met het noemen van alle wijnhuizen die ik afgelopen weken heb bezocht. Vervolgens met boodschappen en al gedumpt bij mijn hutje.
Gisteren zou ik naar Kaapstad gaan met een collega maar meneer kwam niet opdagen. Geen idee waarom. Morgen zal hij slachtoffer zijn van een kruisverhoor. Ik moest in ieder geval weer helemaal de berg omhoog klimmen. Wat dan wel weer resulteerde in mooie plaatjes van de Uitkykstreet.
En vervolgens plotseling gedwongen een andere dagbesteding te bedenken. Dus Hildegard gebeld of ze misschien tijd en zin had om met mij naar het Haute Cabriere educational centre te gaan. Lieve kleine negertjes kijken. En het toeval wilde dat ze net van plan was om boodschappen te gaan doen voor de kindertjes. Dus zijn we samen naar de Pick & Pay gegaan voor een dozijn brood, pindakaas, yoghurt en fruit. Mijn verwachtingen van de school/crèche waren iets te hoog want we kwamen aan bij een erf met een grote openstaande garage en een aantal huisjes waar voor een weeshuis aan wasgoed hing te drogen. Het schijnt allemaal een tamelijk luxe gebeuren te zijn maar ik stond er toch even van te kijken hoe ze er 25 kinderen in de leeftijdscategorie 2 tot 12 jaar kunnen laten spelen en huiswerk laten maken tegelijk. De oudere kinderen komen namelijk na schooltijd om huiswerk te kunnen maken. In dit geval hebben ze daarvoor een gediplomeerd leraar maar dat is lang niet overal aan de orde. Omdat het net na lunchtijd was lagen alle kinderen te slapen. Wat een erg schattig beeld vormde; 7 bruine kindjes op één bed. Ik ga een andere keer terug om wat meer te zien en wellicht deel te nemen aan de hectische activiteiten die gedurende de dag plaatsvinden. Even wat sociaal-maatschappelijk werk is ook niet verkeerd dacht ik zo.
En voor de rest geniet ik iedere dag van de natuur hier, hoewel je er snel gewend aan raakt en ik dus iedere dag opnieuw mezelf moet beseffen dat ik in Zuid-Afrika zit. En buiten dat is het een oase van rust. Ongelofelijk. De mensen hier hebben niks om handen als ze niet hoeven te werken. Geen verplichtingen, geen feestjes, helemaal niks. Dus heel de dag slapen en tv kijken is een gebruikelijke dagbesteding. En als je je een week tussen deze mensen begeeft dan ga je je vanzelf gedragen als een Afrikaan. Dus gewoon leven en niet teveel nadenken. God zorgt namelijk dat alles op z'n pootjes terecht komt.
Dat laatste is niet helemaal zoals ik erover denk maar als het gaat over leven tussen hemel en aarde dan kan ik bevestigen dat Tante Astrid wel over me waakt hier. Ze is, zoals altijd in de vorm van een witte vlinder, met me meegereisd naar Zuid-Afrika. Hopelijk laat ze zichzelf nog wat vaker zien..