Baie geluk met jou verjaarsdag!

23 graden, een strakblauwe lucht en de zon hoog aan de hemel. Prima omstandigheden om je 19e verjaardag te vieren. De dag te beginnen met een ontbijtje in de tuin van café BonBon. Uiteraard in gezelschap van Roos. Lekker vertrouwd Nederlands. Maar om het toch een beetje in Afrikaanse sferen te houden, afgezien van de natuur, introduceerde ze de mascotte van de dag: een houten olifantje. Sprekend verjaardagscadeautje dacht ik zo.
Wachtend op de volgende maaltijd-gerelateerde activiteit van deze mooie dag hebben we wat rondgeslenterd in de mainstreet van Franschhoek. Dat ging natuurlijk weer gepaard met het niet in de schappen laten liggen van souvenirs. Oftewel, toen we om 1 uur bij Le Quartier Français binnenstapte voor de lunch had ik m'n tas alweer vol met... Van alles voor het thuisfront, maar om eerlijk te zijn heb ik ook mezelf verwend met een armbandje.
In de patio van de Common Room was een tafel voor zes gedekt want we verwachtten nog vier andere Maastrichtse meiden uit Kaapstad. Wat overigens puur toeval was.
En hoe maak je dit meisje blijer dan met een tafel vol culinaire vrolijkheid en een flesje Pierre Jourdan om te proosten op deze speciale dag. Voor dit soort gelegenheden is de tapaskaart van Margot uitermate geschikt en dus hebben we praktisch alle gerechtjes voorbij zien komen. Om het plezier nog te vergroten was de zwaaineger Sevarian terug van vakantie en die had namens het personeel ook nog een erg schattig doosje brownies voor me. In het middelpunt van de belangstelling staan is soms gewoon een kwestie van accepteren :)
Na deze koninklijke lunch vonden we het allemaal wel een prima plan om uit te buiken en van de zon te genieten in het gras. En waar kan dat beter dan bij la Petite Ferme. Inmiddels uitgeroepen tot collectieve picknick hang-out. Sowieso was het leuk om de Kaapse meiden de charmes van een vallei te laten zien. Even was het vreemd om te realiseren dat je verjaardag doorgaans een dag is dat je omringd bent door bekenden, maar dat het dit jaar een iets andere wending had genomen. Een voorbeeld nemende aan Marco Borsato:

Vier het leven om je heen,
Hang de slingers op en dans met iedereen
Het leven is al veel te kort,
Ja en alleen is maar alleen
Dus droom, durf, doe en deel met iedereen.

's Avonds was ik weer alleen met Roos. De schat had de hele dag uitgetrokken om samen met mij te zijn. Om in de relaxte sferen te blijven hebben we een topdag afgesloten in de bioscoop van Stellenbosch. Uiteraard met een lekkere romantische komedie; the Vow. Na eerst snel een hapje te hebben gegeten bij Cubana, inclusief bedienend personeel dat geen Engels sprak. Maar gelukkig kunnen we na vijf weken wel zeggen dat die kost baie lekker was.

En uiteindelijk lag ik even na middernacht met een voldaan gevoel in mijn bedje van de Sauvignon cottage. Ik had m'n negentiende levensjaar niet beter in kunnen luiden. Bedankt voor alle lieve felicitaties uit Nederland. Ik zie jullie de 15e om nog een keer te proosten!