Cape Township

Bittere ellende. Armoede in z'n puurste vorm. Dat is waar je mee geconfronteerd wordt op weg naar Kaapstad. Ik heb me ruim een half uur lang verbaasd over de povere staat van de beschikbare accommodatie langs de N2. De snelweg van en naar Kaapstad. Huisjes van golfplaten, meer is het niet. Typisch zijn de premium hutjes die meestal in het midden staan. Deze zijn dan weer wel van steen. Wellicht voor de net iets beter bedeelde Afrikaan. De kinderen spelen naast de snelweg in het gras. Het doet zeer aan je ogen. Wat triest. Maar het is de harde realiteit.
Voordat ik oog in oog stond met de andere vorm van het Afrikaanse leven zijn we vanochtend bij winery De Trafford geweest. Dit lag in een bijna Mediterrane omgeving en een aanzienlijke stuk van de doorgaande weg af. Zodoende meteen de offroad-capaciteiten van ons Kia'tje op de proef gesteld. Het erbarmelijke pad naar het wijnhuis toe was grotendeels zand, al dan niet in combinatie met brokken steen. Een enerverende rit bleek het resultaat. Eenmaal gearriveerd was dit domein ook meteen het minst indrukwekkende dat ik tot nu toe heb gezien. De wijnmaker zelf was niet aanwezig, dus werd de tasting verzorgd door een ietwat timide assistent. Niet echt succesvol, dus een dik uur later weer richting de bewoonde wereld. Onderweg wel enkele plaatjes kunnen schieten terwijl ik op zoek was naar verdwaalde druiven in de lokale wijngaard. De oogst is tenslotte pas net voorbij.
Toen onze weg vervolgd naar de bekendste stad van de Westkaap; Cape Town. Deze trip heeft ervoor gezorgd dat ik een nieuwe term wil introduceren: Negers in een Nissan. Het tot nu toe getelde record ligt op 12. Ervan overtuigd dat er meer in passen. Ieder mogelijk voorzetsel of werkwoord is namelijk bruikbaar bij het lijdend voorwerp 'Nissan'. Negers in/op/bij/hangend aan/rennend naast een Nissan. Onderweg ook nog wat sap in onze trouwe vierwieler gegooid. Of beter gezegd, laten gooien. Iedere pomp is bemand door 3 tanknegers. Waarvan er eentje snel de ramen zeemt, de ander giet de benzine erin. En de derde staat model voor een foto. Wederom een happening. Overigens is een fles water in een restaurant in Kaapstad met 3,50 euro bijna 3 keer zo duur als een liter benzine met 1,20 euro.
In de haven van Kaapstad genoten van het mooie weer en een lekkere salade. Wat rondgeslenterd door het winkelcentrum en geëntertaind door een dansende bolbuikige bosjesman. Hij deed een spectaculaire act met flessen, ballen en vuur. Uiteraard ook de fameuze platte berg in volle glorie kunnen aanschouwen. En verder het voetbalpaleis van Kaapstad gezien. Ik vrees dat daar sinds het WK niet veel bedrijvigheid meer is.
Vanavond gegeten bij Le Bon Vivant. Waar de verwezenlijking van Eucalypta ook present was. Te duidelijk aanwezig, te overtuigd van zichzelf. Ons advies, en dat van nagenoeg alle andere gasten, snel op die bezemsteel klimmen en niet meer terugkomen. De kans dat we zelf terugkeren is overigens ook gering. Margot Janse's stulpje scoort op dit moment nog steeds het hoogst op de lijst van favoriete 'hangouts'.
Morgen de 'Hemel en Aarde' vallei vereren met een bezoek. Winery Creation is daar gelegen. Wijnmaker JC Martin mag zodoende alvast kennis maken met de familie Vulders. 20 mei is hij namelijk in Nederland om samen met papa een mooie Zuid-Afrika dag te organiseren. Toeval, of toch iets meer? Misschien heeft de naam Hemel en Aarde meer betekenis dan in eerste instantie lijkt..