75 liter wijn gedronken...

...als ik alle flessen waarvan ik heb geproefd helemaal zou nuttigen. De teller staat na twee weken namelijk op dik honderd verschillende druivensapjes. Iets om trots op te zijn dacht ik zo. Ik verwacht niet dat het lijstje zich nog uit gaat breiden de aankomende vier weken, op de fles die ik in de koelkast heb staan na. Want dat is beschamend genoeg geen Chamonix. Wat niet betekent dat dat niet het streven is voor de komende tijd. Het is in ieder geval een feit dat mijn pallet is verfijnd met een macht 3. En dat allemaal dankzij de wijnmakers die mij iedere dag opnieuw weer nieuwe dingen lieten proeven. Recht uit het vat. En dat heeft er een extra dimensie aan gegeven want in combinatie met sfeer, moment en omgeving smaakt een wijn heel anders.
Deze ode is niet voor niks, dit is namelijk de laatste dag van mijn echte vakantie. Ik bedoel daarmee het hele dag overladen worden met wijn en spijs. Vanaf morgen begint namelijk het echte leven. Dan moet ik aan de bak in de tasting room om mensen te voorzien van de creaties van Gottfried. En mijn doel is om ook deze mensen een extra dimensie te geven aan het moment van proeven, net zoals ik dat heb mogen ervaren de afgelopen twee weken.
Voordat ik hier klaar voor ben had ik nog wat klusjes te klaren, waaronder het vullen van mijn koelkast voor zo lang mogelijk. Ik zal zonder auto namelijk niet meer zo mobiel zijn en dus afhankelijk van de mensen om mee heen. Maar ik ben er zeker van dat ik de aankomende week niet omkom van de honger. Mede dankzij de Spar in Paarl.
Vervolgens het laatste culinaire en toch enigszins decadente moment van de reis. Een zonovergoten lunch bij Dieu Donné, die plek is vast en zeker vernoemd naar mij. Met een lekker stukje vis gevuld met mozzarella en tomaat en een glaasje bubbels om de afgelopen twee weken feestelijk af te sluiten. Was weer even genieten..
Na Maurice en de trouwe vierwieler uitgezwaaid te hebben mocht ik al m'n zut van cottage Cabernet naar Sauvignon verhuizen. Wat zijn die namen toch goed bedacht hè.
Vanaf nu ben ik in de basis iedere avond alleen, tenzij ik nog een gezelschapsneger opdoe ergens. Zeg nooit nooit. En hopelijk heeft Roos dit weekend tijd om wat te doen. Maar over het algemeen vind ik het heerlijk om 's avonds in m'n knusje huisje te rommelen en lekker op tijd m'n rust op te zoeken.
Toen ik op het punt stond om te gaan koken ontdekte ik dat ik geen keukendoeken had dus op naar het receptie huisje. Dit gebouwtje wordt echter na zes uur veranderd in een security gate dus trof ik een neger aan in een blauw uniform. En mannen weten natuurlijk geen handdoeken te vinden. Maar toen ik even later via een omweg terugkwam bij mijn huisje hingen er twee handdoeken aan de deurklink. Wat een service weer zeg. En dat was niet het enige. Een uur later stond hij, toen hij zijn patrouille over het landgoed liep, aan de deur om te vragen of ik de handdoeken had gevonden. Ik moet zeggen dat het misschien wat ver gaat maar ik kan er toch prima mee leven dat ik als een prinsesje behandeld word.
Morgen is mijn eerste officiële werkdag en dat betekent om half negen paraat. Ik ben alles behalve gewend aan deze vroege ochtenden dus op tijd naar bed is een vereiste.

En dan wil ik nu Maurice bedanken voor twee onvergetelijke weken. Dankzij jou heb ik een scala aan mooie plekjes in Zuid-Afrika mogen zien, heb ik mogen kennismaken met een heleboel wijnmakers en ben ik nu in staat om de komende vier weken in m'n eentje Afrika onveilig te maken. Gelukkig ben je bestand tegen mijn ochtendhumeur als ik niet mijn biologische ritme aan kan houden, anders had je de moed wellicht halverwege opgegeven. En dankjewel voor het luisterend oor als ik even m'n frustraties kwijt moest. Het was top!

Verder wil ik met nadruk Frans en Diana bedanken voor hun steun. We houden contact en zie jullie graag op 15 juni, want wil jullie in stijl bedanken met een presentje uit het Zuid-Afrikaanse.

En last but not least, al mijn lieve vriendjes en vriendinnetjes Luka, Anouk, Milou, Ellen, Jos, en Rik die al mijn verslagen lezen en er voor me zijn als ik ze nodig heb. Zonder jullie zou het af en toe een stuk minder makkelijk zijn hier.